Χανιώτισσα, κόρη του γνωστού πρωταθλητή μπιλιάρδου
Άρη Δαμουλάκη, μετα τις σπουδές της στο θέατρο
επέστρεψε στην πόλη μας και εργάζεται ως ηθοποιός
και make up artist. Σπουδάζει επίσης σύγχρονο τραγούδι
στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων και σύμβουλος ψυχικής
υγείας στην NDI.
Συνέντευξη: Γιώργος Κολομπάκης | Φωτογραφίες: Άννα Γιουρμετάκη
Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με το θέατρο;
Δεν νιώθω ότι ξεκίνησε ακριβώς… είναι σαν να υπήρχε από πάντα, απλά
ωρίμασε με τα χρόνια. Δεν χρειάστηκε καν να δώσω πανελλήνιες, ήξερα
τι ήταν για μένα. Από πολύ μικρή ηλικία απολάμβανα να τραγουδάω,
να χορεύω και να μιμούμαι. Είχα όλα τα συμπτώματα λοιπόν για να
οδηγηθώ το 2009 στην δραματική σχολή « Ίασμος» της Αθήνας.
Τι σημαίνει για σένα θέατρο; Είναι θέμα εσωτερικής ανάγκης ;
(Με συγκινεί πολύ αυτή η ερώτηση). Αν μπορώ να χωρέσω σε μερικές
λέξεις αυτό που νιώθω σημαίνει : εκτόνωση, επικοινωνία, δημιουργία,
καρδιοχτύπι, ΖΩΗ.
Τι έχεις κερδίσει από το θέατρο-τι είναι αυτό που σου έχει μάθει;
Εδώ πρέπει να πω ότι είχα σπουδαίους δασκάλους όπως η Λυδία
Κονιόρδου, ο Νίκος Ψαρράς, η Εβελίνα Παπούλια, ο Δημήτρης Ήμελλος ,
ο Πέτρος Φιλιππίδης και άλλοι..και νιώθω πολύ τυχερή γιατί είναι πολλά
αυτά που έχω κερδίσει. Αν πρέπει όμως να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένη,
έχω μάθει ότι εν δυνάμει είμαστε όλοι οι ρόλοι που ενσαρκώνουμε,
μόνο που το θέατρο δίνει την ευκαιρία στον θεατρ-ΆΝΘΡΩΠΟ να γίνει
αποδεκτός απ’ τον θεατ-ΆΝΘΡΩΠΟ, άρα έχω κερδίσει την δυνατότητα να
είμαι όποια θέλω και να γίνεται απολύτως αποδεκτό.
Ποιες είναι οι 3 τελευταίες παραστάσεις που έχεις εμφανιστεί;
Ο «Ερωτόκριτος» στο αναγεννησιακό φεστιβάλ Ρεθύμνου στον ρόλο
της Αρετούσας, οι «Δούλες» του Ζαν Ζενέ στον ρόλο της κυρίας και
η τελευταία «Το βιβλίο των σκιών» ένα μιούζικαλ βασισμένο στην
ταινία της Disney «Η πριγκίπισσα και ο βάτραχος», στον ρόλο της Τιάνα
(πριγκίπισσα).
Πώς επιλέγεις τις παραστάσεις που θα εμφανιστείς;
Από τους συνεργάτες κυρίως αλλά δεν έχω πάντα αυτήν την πολυτέλεια
στα Χανιά μιας και δεν υπάρχουν απεριόριστες εναλλακτικές, κι όταν
τα περιθώρια στενεύουν και η ανάγκη για εκτόνωση και δημιουργία
μεγαλώνει ίσως και να μην πληροί όλα τα κριτήρια μία επιλογή μου.
Παρ’ όλα αυτά βρίσκω μεγάλη μαγκιά σε έναν ηθοποιό να αναλάβει μία
μέτρια δουλειά και να την παρουσιάσει με αξιοπρέπεια.
Ποιά θεωρείς ως τώρα την πιο επιτυχημένη δουλειά σου;
«Οι ΔΟΥΛΕΣ» με σιγουριά. Θα ήθελα κάπου εδώ να ευχαριστήσω για αυτήν την
συνεργασία την Έλια Βεργανελάκη και την Ιώ Ασηθιανάκη που με τον κόπο τους, το
ταλέντο τους και λίγη βοήθεια ίσως απ΄την ¨κυρία¨ κατάφεραν να γεμίσουν το THEATRE
73100 ξανά και ξανά.
Θα σε δούμε κάπου άμεσα ξανά;
Ναι, βρισκόμαστε σε διαδικασία προβών για το έργο «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ
Μπύχνερ, με τον Μιχάλη Τακτικάκη στον ρόλο του Βόυτσεκ και στην σκηνοθεσία. Έναν
πολύ ταλαντούχο νέο που του αρέσει να «βουτάει στα βαθιά», και άλλους αξιόλογους
συνεργάτες. Καλώς εχόντων των πραγμάτων ελπίζουμε να μας δείτε μέσα στον
Φεβρουάριο.
Έχουν τα Χανιά αυτό που λέμε, καλή θεατρική σκηνή;
Σέβομαι πολύ την δουλειά όλων των συναδέλφων μου, όλοι αναμφισβήτητα έχουν
κάτι να μας πουν, ¨καλή¨ ή ¨μέτρια¨ η δουλειά τους. Αλλά ναι, έχουν –και- καλή
θεατρική σκηνή τα Χανιά.
Είναι οι Χανιώτες κοινό ανοικτό σε πιο ιδιαίτερες παραστάσεις;
Δεν γνωρίζω αν είναι, γιατί παρά την φιλότιμη προσπάθεια ορισμένων δεν θεωρώ
ότι έχουν ανέβει αρκετά ιδιαίτερες παραστάσεις χωρίς πράγματι καμία επιφύλαξη,
πιστεύω ότι μπορεί να γίνει όμως.
Τι θα πρότεινες στους καλλιτεχνικούς φορείς της πόλης για την
αναβάθμιση του πολιτιστικού αποτελέσματος;
Να δώσουν χώρο και ευκολότερη πρόσβαση σε δημοτικά θέατρα, σε
νέους καλλιτέχνες ώστε να προστεθεί μια φρέσκια πνοή και σίγουρα
να αφήσουν την τέχνη να κάνει την δουλειά της, καταρρίπτοντας όποια
κοινωνικά στερεότυπα μας κρατάνε πίσω.
Αν αύριο είχες την δυνατότητα να επιλέξεις ένα έργο στο οποίο θα
πρωταγωνιστούσες, ποιο θα ήταν αυτό;
Η πιο δύσκολη ερώτηση της συνέντευξης..!Αποκλείεται να μπορέσω
να αποφασίσω…σίγουρα όμως με εξιτάρει πολύ να δυσκολεύομαι
τόσο ώστε ο ρόλος να είναι η πρώτη μου σκέψη αφού ξυπνήσω και η
τελευταία μου πριν κοιμηθώ. Όπως ο έρωτας!
Για να κλείσουμε πες μου μια ατάκα, μία φράση από ένα αγαπημένο
σου θεατρικό που το έχεις ως moto στην ζωή σου.
Την παρακάτω φράση την είχα ακούσει απ’ τον δάσκαλό μου Γιώργο
Μιχαηλίδη πριν 7 χρόνια ,έχει χαραχτεί μέσα μου και πάνω μου.
Δυστυχώς δεν θυμάμαι βιβλίο και συγγραφέα. «ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ».
